عکس - حال و احوال این روزهای مردم ایران !



دیروز هاله سحابی را کشتند فردا هم نوبت من و شماست ، مگر ...


8 نظرات :: عکس - حال و احوال این روزهای مردم ایران !

  1. شاهکار !
    عین واقعیت !
    در خور جایزه بین المللی !
    و اما دردناک و سوزاننده

  2. تا زمانیکه بخواهیم دنباله رو این اصلاح طلبان باشم حال و احوالمون بهتر از این نخواهد شد.

  3. کورش تو نخواب که ملتت در خواب است
    آرامگه ات غرقه به زير آب است
    اينبار نه بيگانه که دشمن ز خود است
    صد ننگ به ما که روح تو بيتاب است

  4. من یک پیشنهاد دارم ، بیایید یک روز و ساعت مشخص رو اعلام کنید تا همه ایرانی ها در هر جای دنیا به صورت دسته جمعی ویا در خانه هاشون دست به دعا بردارند و خامنه ای و ظالمان رو لعنت کنند . حتی می شود متن دعا را آماده کرد ، این کار شبیه مباهله در زمان رسول اکرم است ، این کمترین کاری است که می توانیم انجام دهیم و به لطف خدا امیدوار باشیم .

  5. به نظرم مردم ایران در یک شرایط اعتراض خواهند کرد البته امیدوارم و آنهم در شرایطی که حکومت در هر شهر یک مرکزی ایجاد کند و بگوید که تمام افراد ساکن ایران در هروز صبح قبل از رفتن سرکار به این مرکز مراجعه کنند تا در آنجا به آنها تجاوز شود و بعد به کارهای روزانه خود برسند . فکر کنم در این صورت مردم بعلت شلوغی و زودتر رسیدن بکارشان اعتراض عمومی بکنند که تعداد این مراکز اضافه شود . ولی آنهم اگر کمی جرئت پیداکنند مگر اینکه بازهم از این مشغله برای خود کارهای دیگری از جمله فروش نوبت و پارتی بازی برای تجاوز زودتر فراهم کنند

  6. اول سراغ یهودیان رفتند؛ من یهودی نبودم، اعتراض نکردم
    سپس به لهستان حمله کردند؛ من لهستانی نبودم، اعتراض نکردم
    آنگاه ليبرال ها را تحت فشار قرار دادند؛ من ليبرال نبودم، اعتراض نکردم
    بعد از آن، نوبت به کمونيست ها رسيد؛ من کمونيست هم نبودم، اعتراض نکردم
    ....و سرانجام سراغ من آمدند؛ هرچه فریاد کردم و کمک خواستم، کسی باقی نمانده بود که اعتراض کند

    "برتولت برشت"

  7. وقتی بعربهاوشجاعت شون نگاه میکنم از خودم بدم میاد و از مردم کشورم مایوس و نا امیداز اینده این مرز بوم.

  8. جنبش سبز ایران دارای خطای استراتژیک است!
    هفته پیش نپال بودم و دیدم که این مردم ابتدایی و عموما بی سواد نپال از ما خیل ایرانیان فرهیخته و دانشگاه دیده بسی جلوتر بودند!آنها دقیقا می دانستند که چکار دارند می کنند! گویا قرار بوده هیئت حاکمه قدرت را پس از دو سال تحویل دهد ولی اینکار را نکرده و الان هشت سال است که بر مسند مانده است. مردم نپال هر هفته یکی دو روز را در اعتصاب و تظاهرات بسر می برد. یکی دو روز قبل از روز اعتصاب , توسط احزاب و گروه های مخالف توسط اعلامیه و یا حتی بصورت شفاهی تاریخ اعتصاب و یا بقول خودشان "استرایک" به مردم کوچه بازار اعلام می شود.در روز اعتصاب هیچ تاکسی و وسیله نقلیهای حتی موتور سیکلت حق تردد در خیابان های اصلی و فرعی شهر را ندارد و الا با بازخواست گروه های مردم که در سر چهار راه ها و معابر جمع شده اند مواجه می شود. تمام مغازه ها بسته می شوند و آنهایی که مشکل مادی دارند به احترام اعتصاب, کرکره مغازه خود را تا نیمه پایین می کشند. کارمندان دولت همه بر سر کار های خود می روند ولی بخش خصوصی فعالانه از فعالیت خود داری می کند. یک روز موتور سیکلتی را کرایه کردم تا با آن به گشت در کوههای اطراف بروم. اولا که صاحب موتور سیکلت از کرایه موتور به من امتناع کرد ولی عاقبت چون توریست بودم با عنوان این که مسئولیت آن بر عهده خود توست آن را به من کرایه داد. نیروی ضد شورش جابجای شهر پخارا حضور داشت ولی هر جا که پلیس بود مردم نبودند و هرجا مردم بودند پلیس نبود! ولی در عوض همه جا پر از اعتصاب بود! باری در مسیر کوتاهی که از خیابان های شهر می گذشتم در سه نقطه توسط جوانان و مردم خشمگین متوقف شدم ولی آنها بعد از اینکه من برایشان لبخند می زدم و با نشان دادن علامت پیروزی به آنها می گفتم که توریست هستم با احترام و شادی به من اجازه می دادند تا عبور کنم. این برنامه دو الی سه سال است مه همچنان بدون خستگی ادامه دارد. آنها مانند آقای خاتمی نبودند تا بجای مردم از هیئت حاکمه بخاطر جنایت های انجام شده عذر خواهی کند! نمی دانم ایشان کی این ملت را بحال خود خواهند گذاشت! بنظر می رسد آقای خاتمی با اینبار با ماسک شورای هماهنگی پنهانی بیانیه می دهند


    ما کشوری دیکتاتور خیز داریم. هر گروهی که بر سر کار بیاید ولو سبز هم باشد با شنیدن بوی نفت فیلش یاد هندوستان می کند و دیکتاتوری را آغاز خواهدکرد. در چنین کشوری اگر قرار باشد برای مبارزه با دیکتاتور به خیابان بیاییم باید هر روز خدا را در حال تظاهرات و درگیری های خیابانی باشیم!

    شما فرض کنید آن پانصد هزار نفری که در روز 25 بهمن بیرون آمده بود دست به اعتصاب زده بود, یعنی جنبش سبز تنها در شهر تهران پانصد هزرا نفر نیروی میدانی دارد و نیروهای نیمه فعال را خدا عالم است!. حال اگر این نیرو دست به اعتصاب زده بود با توجه به اینکه با اعتصاب یک نفر کار دو نفر دیگر هم می خوابدببینید چه نیروی عظیمی و با چه قدرت شگرفی وارد عرصه سیاسی ایران می شد. جنبش سبز دارای خطای استرتژیک است. هفته پیش نپال بودم چنان این مردم نپال با انجام اعتصابات برنامه ریزی شده و با چاشنی تظاهرات خیابانی قشنگ دولت نپال را بستوه می آوردند که من حظ کردم. ولی در ایران فقط تظاهرات پر هزینه را چسبدهاند و ول هم نمی کنند! جین شارپ می گوید بابا !آنچه در ایران انجام می گیرد جنگ نرم نیست! مردم ایران باید بسوی روش های نیرومند و کم هزینه مبارزات مدنی بروند و تظاهرات خیابانی نمی تواند تنها راهکار جنبش سبز باشد.
    آقایان توقع دارند که یک نفر بیاید و حقوق اعتصاب کنندگان را بدهد تا آنها مردم را دعوت به اعتصاب کنند!دریغ از یک روز اعتصاب عمومی که در طول این مدت مدید اعلام شده باشد. در عوض تهییج احساسی مردم وصدور بانیه های پر از آه ناله و شیون و نفرین در دستور کار بوده است. حالا هم که یک شورای بی نام و نشان تازه دارد دنبال دوران طلایی امام راحل می گردد!